Osoby

Trwa wczytywanie

Bolesław Niemyski

NIEMYSKI Bolesław (24 V 1908 Wilno - 3 XI 1972 Warszawa), śpiewak, aktor. Był synem Wi­ktora Rocha N., lekarza, i Jadwigi z Pruszyńskich, pianistki, mężem Lidii z Gerłowskich. W 1927 w Warszawie zdał maturę w Gimn. im. Zamoyskiego, nast. studiował w Wyższej Szkole Muz. im. Chopina (teoria u B. Woytowicza, śpiew u W. Brzezińskie­go), którą ukończył w 1938. Od 1933 do wojny brał udział w koncertach estradowych, m.in. w im­prezach ORMUZ-u (Organizacja Ruchu Muzyczne­go). W 1934 otrzymał wyróżnienie na Konkursie Młodych Talentów w Konserwatorium Warszaw­skim. Od stycznia 1939 występował też w PR. W czasie okupacji niem. organizował tajne koncerty, śpiewał m.in. w kawiarni B. Woytowicza (do czerw­ca 1944), a także kontynuował naukę śpiewu u A. Didura. Po wojnie złożył egzamin eksternistyczny w łódź. ZASP-ie i wyjechał do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie założył T. Domu Kultury i Sztuki (wystawiono tam z amatorami m.in. "Pana Twardo­wskiego", "Śluby panieńskie", fragm. "Halki"). W 1946 grał w łódz. T. Robotniczym (m.in. Karola w "Rad­cach pana radcy") i dorywczo w T. Syrena. Potem, do 1948, pracował w Centralnym Biurze Koncertowym w Warszawie; równocześnie w 1947 grał w szkolnym T. YMCA (Albin w "Ślubach panień­skich"). We wrześniu 1948 został przyjęty do zespołu warsz. Opery i śpiewał mniejsze partie barytonowe (z ważniejszych - Maciej w "Strasznym dworze", 1949). Od września 1949 do maja 1950 pracował jako aktor i śpiewak w T. Dramatycznych w Czę­stochowie (m.in. Burmistrz w "Nowym Don Kicho­cie"). Od maja 1950 był aktorem scen warsz., naj­pierw T. Dzieci Warszawy (od października t.r. pn. T. Nowej Warszawy), potem do 1953 - T. No­wego, gdzie grał m.in. Egeusza i Filostratesa ("Sen nocy letniej"), Gospodarza ("Swobodny wiatr"). W 1954-57 był instruktorem w warsz. świetlicach, a jako śpiewak, pianista i konsultant wokalny był niekiedy angażowany do sztuk muz. w różnych teatrach. W sez. 1958/59 zajmował stanowisko dyr. Warsz. Tow. Muz., później pedagoga w ognisku muz. im. Karłowicza, a od 1964 pedagoga-wokalisty w Centralnym Zespole Artyst. Wojska Polskiego. Należał do aktywnych działaczy SPAM-u
Bibl.: Almanach 1972/73; Życie Warsz. 1972 nr 267, 268,
270; Programy, IS PAN; Akta, SPAM; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: Fot. - ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, Warszawa 1994

2 zdjęcia w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji