Osoby

Trwa wczytywanie

Stanisława Lubicz-Sarnowska

LUBICZ-SARNOWSKA Stanisława, właśc. S. Sarnow­ska, zamężna Muhsam (13 X 1891 Lublin - 4 IV 1958 Warszawa), aktorka. Była córką -> Stanisława Sarnowskiego i -> Katarzyny Lewkowicz. Od dzie­ciństwa oswojona była ze sceną; jeździła najpierw z zespołem ojca, potem z zespołem J. Puchniewskiego, w którym występowała jej matka. Debiutowała w 1906 w Białymstoku w zespole J. Puchniewskiego (zapewne pod pseud. Lubicz) w roli Wojewodzianki ("Zaczarowane koło"), z tym zespołem grała też w maju 1906 w Kijowie. W lecie 1906 występowała w Ciecho­cinku u F. Felińskiego, w 1907 w Łodzi, Kaliszu, Sieradzu i u T. Pola w Kijowie, w lutym 1908 w ob­jazdowym zespole K. Kamińskiego, który roztoczył opiekę nad dalszym rozwojem jej talentu; m.in. za­pewne dzięki jego poparciu została od 13 VIII 1908 zaangażowana do zespołu dramatu WTR (odtąd stale używała nazwiska Lubicz-Sarnowska). W zespole WTR pozostała stale do 1919 (także po przejęciu teatrów przez miasto); wyjeżdżała niekiedy na występy gościn­ne, m.in. do Krakowa (1912). W 1919 wyszła za mąż za przemysłowca Wiktora Muhsama i opuściła scenę. Wg P. Owerłły "Była uosobieniem czaru. Ładna, młoda, wzrost słuszny, smukła, oczy duże niebieskie, zęby białe, równe, ładne, dystyngowana w ruchach, dykcja świetna, głos nieduży, ale nadzwyczaj przyjemny, o barwie czystej, metalicznej". Jak pisał A. Grzymała-Siedlecki "rozporządzała znaczną techniką i gład­ko, sprawnie umiała się uporać z zagadnieniami reakcji, odbiorów itd., więc z tym wszystkim, co partnerowi ułatwia grę". Cechujące jej aktorstwo powściągliwość i oszczędność środków były zapewne rezultatem ko­rzystania z rad i wskazówek K. Kamińskiego. Pow­ściągliwość ta powodowała, że niektórzy krytycy (m.in. J. Lorentowicz) zarzucali jej chłód uczuciowy i niedostateczne pogłębienie charakterów. Wg A. Grzymały-Siedleckiego była "znakomitą odtwórczynią dziewcząt, podlotków, młodziutkich ofiar miłości, zabawnie dziecinnych tragiczek". Grała m.in. Helenkę ("Grube ryby"), Puka ("Sen nocy letniej"), Maliczewską ("Panna Maliczewska"), Cherubina ("Wesele Figara"), Klarę ("Śluby panieńskie"), Pannę Młodą ("Wesele"), Adę ("Lekkomyślna siostra"), Katarzynę ("Diabeł i karczmarka"), Marynę ("Car Samozwaniec"), Trudę ("Kolega Crampton"), Antoninę ("Zięć pana Poirier"), Colettę ("Bęben"), Połę ("Intratna posada"). Bibl.: Grzymała-Siedlecki: Świat aktorski (il.); Owerłło; Express Wieczorny 1958 nr 85; Kulisy 1957 nr 5 (wywiad z L-S.); Życie Warsz. 1958 nr 84; Dokumenty i wycinki, zb. Tadeusza Muhsama, Warszawa.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

2 zdjęcia w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji