Osoby

Trwa wczytywanie

Adolf Nowosielski

NOWOSIELSKI Adolf Jan (10 V 1904 Kościelec k. Krakowa - 13 VII 1969 Poznań), aktor, reżyser. Był synem Michała N. i Stefanii z domu Urbańczyk, mężem Elwiry z Fileckich (ślub w 1938). Kształcił się w Miejskiej Szkole Dram. w Krakowie. Na scenę wstąpił w 1926; o pierwszych jego występach brak wiadomości. Latem 1929 z zespołem krak. T. Gong grał gościnnie w Warszawie, gdzie nast. po­został i w sez. 1930/31 występował w t. Uśmiech Warszawy, a 1931-33 w T. im. Żeromskiego. Na scenie tego ostatniego zadebiutował jako reżyser, m.in. wystawił w maju 1933 sztukę "Jesień - zima - wiosna" (grał rolę Ryszarda). Z zespołem tym wyjeżdżał do Gdańska (sierpień 1932). Wiosną 1933 grał i reżyserował w warsz. T. im. Zapolskiej, w sez. 1933/34 w T. Ateneum, ale już w lutym 1934 przeszedł do zespołu warsz. T. Dramatycznego, gdzie grał, reżyserował, a także pełnił funkcję współkier. teatru (do 12 VII 1935). W sez. 1935/36 grał w T. Polskim i Małym w Warszawie, 1936-39 w T. Miejskich w Łodzi, skąd przeniósł się do Wilna, a już w październiku 1939 do Lwowa i w Polskim T. Dramatycznym grał w sez. 1939/40 i 1940/41. W okresie przedwojennym, wg własnej relacji, wy­stępował ponadto w Lublinie, Grodnie, Poznaniu. Grał niewielkie role, takie jak: Książę burgundzki ("Król Lear"), Balthazar ("Daniel"), Kudlicz ("Noc li­stopadowa"), Dziennikarz ("Wesele"), Obłąkany ("Nie-Boska komedia"), Luigi ("Stare wino"), Paweł ("Rodzina Massoubre"), Paweł ("Krakowiacy i Górale"). Po 1941 utrzymywał się z handlu artykułami galanteryjnymi. W l. powojennych grał w Warszawie, m.in. od 1946 i w sez. 1946/47 w Miejskich T. Dramaty­cznych, nast. w T. Nowym (1948-53) i Polskim (1953-59). Niektóre role: Stefan ("Trasa"), Guwerner ("Miesiąc na wsi"), Ricardo ("Zielony Gil"), Pigwa ("Sen nocy letniej"), Leone ("Oszust oszukany"), Szambelan ("Dziady"). Był aktorem użytecznym, który wg L. Sempolińskiego "grał mniejsze czy większe role bez specjalnego powodzenia o nieokreślonym em­ploi". Na tym tle korzystnie wypadła rola Bartola ("Cyrulik sewilski" P. Beaumarchais'ego) w T. Nowym, do której N. "pozbawiony vis comica, pod­szedł zupełnie serio, odwrotnie, niż dotychczasowi wykonawcy, grający w sposób charakterystyczno-komiczny". "Wydobył realistycznymi i pełnymi umiaru środkami komizm starego zazdrośnika, chciwca i spryciarza pełnego różnych jeszcze pożądań. Był to ów szczególny komizm, w którym nie brak chwi­lami akcentów tragizmu dyskretnie zaznaczonych przez Nowosielskiego". Po 1960 mieszkał za granicą, ostatnio w Nowym Jorku. Zmarł nagle podczas wizyty w kraju.
Bibl.: Ciesielski: Teatr pol. w Gdańsku; Dąbrowski: Na deskach t. 1; Krasiński: Teatr Jaracza; Krasiński: Warsz. sceny; Lorentowicz: T. Polski; Sempoliński: Druga połowa; Stokowa: Wyspiański; Dz. Pol. 1969 nr 168; Kur Warsz. 1929 nr 212, 1930 nr 241, 271, 1933 nr 79 123 1937 nr 285; Pam. Teatr. 1963 z. 1-4 s. 241, 265, 267; Rampa 1938 nr 4; Życie Warsz. 1969 nr 170; Programy IS PAN Akta (tu fot.), ZASP; Akta, T. Polski Warszawa; Rymkie­wicz: T. Powszechny; Turowski: Teatr w Łodzi
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

16 zdjęć w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji