Anatol Zarubin
ZARUBIN Anatol (4 IV 1901 Penza w Rosji - 5 II 1967 Kraków), dyrygent, kierownik muz. teatru. Był synem Aleksego Z. i Szarloty z domu Bichele, mężem najpierw aktorki Janiny Z., potem Zofii z Obermayerów. Od 1924 kształcił się w Konserwatorium Warsz. w zakresie kompozycji i dyrygentury; w 1932 uzyskał dyplom z odznaczeniem. Jeszcze w okresie studiów rozpoczął współpracę z teatrami. W sez. 1928/29 był kier. muz. T. Ateneum (wykonywał m.in. na fisharmonii ilustrację muz. do przedstawienia "Wandy"). "Był to człowiek utalentowany", pisał T. Byrski, "obdarzony dużym smakiem, znakomicie instrumentował, świetnie akompaniował i wyczuwał bardzo szybko, jaki utwór, jakiej wymaga z jego strony interwencji". W 1931 dyrygował orkiestrą w przedstawieniach "Królowej przedmieścia" w T. Melodram. W 1934-36 był korepetytorem solistów w T. Wielkim w Warszawie. W sez. 1932/33 związany był z T. Polskim w Warszawie; skomponował tu muzykę do widowiska "Polska skrzydlata", dyrygował orkiestrą podczas przedstawienia "Ptaków"; od 1936 często bywał kapelmistrzem podczas przedstawień z muzyką, wystawianych na tej scenie (np. "Wesele Figara" 1936, "Cezar i człowiek" 1937, "Noc listopadowa" 1938). Wśród jego kompozycji dla sceny wymienić można m.in. miniaturę baletową "Pajęczyna"; był też współautorem muzyki do widowiska "Igrce w gród walą". Po II wojnie świat., w sez. 1945/46 był dyrygentem Filharmonii Śląskiej w Katowicach. Potem mieszkał w Krakowie; zajmował się kompozycją i dyrygenturą.
Bibl.: Błaszczyk: Dyrygenci; Byrski: Teatr-radio s. 137; Iwaszkiewicz: T. Polski; Korolewicz-Waydowa; Lorentowicz: T. Polski; Mamontowicz-Łojek: Terpsychora; SMP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
