Osoby

Trwa wczytywanie

Helena Święcicka

ŚWIĘCICKA Helena, zamężna Kwaskowska (28 lutego 1881 Puławy – 4 sierpnia 1957 Łódź)

aktorka

Była córką Romana i Zofii Święcickich, żoną aktora Stanisława Kwaskowskiego. Gimnazjum i Klasę Dramatyczną przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym ukończyła w Warszawie. 11 listopada 1911 de­biutowała w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie, na sezon 1911/12 została zaangażowana do Teatru Popularnego w Łodzi, w sezonie letnim 1912 występowała w krakowskim Teatrze Lu­dowym, w sezonie 1912/13 w Teatrze im. Słowackiego, w sezonie 1913/14 w Teatrze Nowym we Lwowie, w lecie 1914 w krakowskim Teatrze Ludowym, w sezonie 1914/15 w Lublinie, w sezonie 1916/17 w Teatrze Frontowym, w 1919 w zespole Teatru Plebiscytowego na Śląsku Cieszyńskim, w sezonie 1919/20 w Teatrze im. Sło­wackiego w Krakowie, w 1920 w Teatrze Stołecznym w Warszawie, w 1922–26 w Toruniu, w 1926–27 w Re­ducie. W 1927 uczestniczyła we Francji w występach zespołu zorganizowanego przez Związki Zawodowe. W 1927–28 występowała w Teatrze Miejskim w Płocku, w 1928 w Teatrze Regionalnym w Weselu na Kurpiach, w 1929–34 w Teatrze Rzemieślniczym w Poznaniu, w sezonie 1934/35 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w sezonie 1935/36 w Częstochowie, w lecie 1936 W Krynicy, od 1937 w Teatrze Malickiej w Warszawie.

W czasie II wojny światowej pracowała fizycznie oraz uczestniczyła w ruchu konspiracyjnym jako łączniczka i kolporterka. Po wyz­woleniu występowała początkowo w Teatrze im. Wyspiań­skiego w Katowicach, w Teatrze Polskim w Bielsku, w 1946–51 w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze, od 1951 do końca życia w Teatrze Powszechnym w Łodzi. 18 czerwca 1949 obchodziła w Jeleniej Górze jubileusz trzydziestopięcio­lecia pracy artystycznej. Od 4 września 1926 była żoną Sta­nisława Kwaskowskiego.

Grała m.in. Zofię (Urwis), Dobrójską (Śluby panieńskie), Milewską (Żabusia), Jentę (Małka Szwarcenkopf), Jewdochę (Sędziowie), Panią Higgins (Pigmalion), Tadrachową (Moralność pani Dulskiej).

Bibliografia

Kaczorowska-Herman: T. Popularny; Kaszyński: Teatr łódz.;  Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich; Olszewski: Śląska kronika; Simon: Spis przedstawień Reduty; Trzechlecie T.N. w Toruniu; Dz. Łódz. 1957 nr 185; Świat 1911 nr 27 (il.); Afi­sze, IS PAN.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów stosowanych w źródłowej publikacji.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji