Wielkość i upadek Katowickiego Festiwalu - to transpozycja tytułu "antyopery" Bertolta Brechta i Kurta Weila "Wielkość i upadek miasta Mahagonny" - najlepszego spektaklu IV Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych. Taka figura stylistyczna znajduje głębokie uzasadnienie w układzie artystycznej konfrontacji, dokonywanej nieartystycznymi środkami. W tym roku, wymyślona przy ministerialnym biurku, zakładała proporcjonalną reprezentację: każdy z siedmiu dni tygodnia prezentować miał na przykładzie jednej sztuki dokonanie dramaturgiczne innego z krajów naszego obozu. Taki schematyzm, wykluczający na dodatek popularyzację polskiej sztuki, która z reguły była zawsze wydarzeniem artystycznym Festiwalu ("Żegnaj Judaszu" fredyńskiego w pamiętnej inscenizacji Konrada Swinarskiego w roku 1971 czy "Rzecz listopadowa" Brylla w interpretacji Erwina Axera w roku 1975) czy takie ograniczenie kurczowo trzymające się siedmiu konkursowych spektakli (w 1