Teatr im. Jaracza w Łodzi: ZDZICZENIE OBYCZAJÓW POŚMIERTNYCH Bolesława Leśmiana. Reżyseria: Bogdan Hussakowski, scenografia: Grzegorz Małecki, muzyka: Andrzej Zarycki, ruch sceniczny: Ewa Wycichowska: Prapremiera polska 23 X 1982.
Teatr Narodowy w Warszawie: LEŚMIAN (Interpretacje). Autor przedstawienia: Adam Hanuszkiewicz, scenografia: Romuald Woźniak, Leszek Puchalski, muzyka do tekstów Zmrok na schodach: Zygmunt Konieczny, Pejzaż współczesny: Andrzej Bieżan, kierownictwo muzyczne: Wojciech Borkowski. Premiera 5 XI 1982

Niemal każdy tęskni czasem do dobrej poezji, która jest i chce być przede wszystkim poezją w dawnym, potocznym znaczeniu tego słowa; do poezji, która jest świadomie daleka od codziennej rzeczywistości razem z jej problemami. Dobrze jest przenieść się w taki wymyślony świat, który ogląda się z przejęciem, ale bez konieczności realnego angażowania się w jego sprawy. Tęsknotę tego typu odczuwają pewnie i teatry, skoro w ubiegłym roku w odstępie dwóch miesięcy zaprezentowano nam dwie inscenizacje tekstów Leśmiana. Dwie bardzo różne inscenizacje. "ZDZICZENIE OBYCZAJÓW POŚMIERTNYCH" W październiku Teatr im. Jaracza w Łodzi dał premierę niemal nie znanego dramatu Leśmiana. Rękopis sztuki przywiózł do Polski w roku 1980 Michał Sprusiński, ówczesny kierownik literacki. Dramat, nigdzie w całości nie publikowany, uzyskał Sprusiński ze zbiorów Aleksandra Janty. (Rękopis trafił do Nowego Jorku z Argentyny, dokąd wywiozła go rodzina autora.) W