MIASTECZKO śliczne, kolorowe, domki małe i duże, a w nich szewczykowie bosi ze starym Sajetanem szyją buty. Znakomita scenografia Jacka Kowalskiego do "Szewców" wystawionych w Teatrze im. J. Osterwy nie jest tłem bajki dla grzecznych dzieci. Przy wejściu na spektakl należy umieścić wywieszkę: "Nieletnim i purytanom wstęp wzbroniony". Natomiast każdy dorosły sapiens może bawić się całą gębą na witkacowskiej "hecy", jeśli odrzuci kompleksy dostojnego teatromana i podda się błyskotliwej psychointelektualnej gimnastyce, jaką proponuje Autor Szalony i reszta, kiedy podda się tekstom i sytuacjom, w których bezustannie kojarzą się ze sobą seks, humor, trywialność i głębia filozoficzna Witkacy stawia w swych dziełach pytania zasadnicze, dotyczące człowieka, jego miejsca w świecie, sensu wszelkiego społecznego i historycznego dziania się. Ostatecznie więc z tryskającej dowcipem groteski wyłania się współczesny bohater tragikomiczny, zdeterm