Pamięć o kulturze jest tym co ją tworzy. Naszą kulturę zdominowały przede wszystkim dwa elementy: kultura antyczna i chrześcijańska. l o tym jest właśnie " Akropolis" Stanisława Wyspiańskiego w inscenizacji Teatru Śląskiego. Andrzej Dopierała wcielił się w rolę poety.

"Akropolis" jest utworem szczególnym, w jakimś stopniu skumulowały się w tym dramacie doświadczenia poprzednich sztuk Stanisława Wyspiańskiego, a miał już za sobą m. in. "Wesele", "Wyzwolenie", "Warszawiankę". Ale także był "Akropolis" niespełnionym marzeniem Wyspiańskiego jako architekta, plastyka czy może wizjonera. Wspólnie z W. Ekielskim około roku 1904 stworzył bowiem projekt przebudowy wzgórza wawelskiego, chcąc przekształcić je w "Akropolis" - pomnik dziejów i potęgi Polski. Pozostało jedynie słowo... Wawel staje się owym symbolicznym Akropolis na jedną jedyną noc. Pobudza je do życia wyobraźnia twórcy. W katowickiej inscenizacji reżyser Bogdan Tosza wprowadza postać Poety (w tej roli Andrzej Dopierała) - alter ego Wyspiańskiego, który prowadzi publiczność poprzez wyśniony przez siebie świat. Świat, w którym wszystko jest możliwe, posągi ożywają, mieszają się wątki, sytuacje, postaci. Gdzie wszystko jest płynne i powtarzalne,