Ich prapremiera polska odbyła się 21 lat po światowej (w Berlinie, w Schosspark Theater) i w około 10 lat po apogeum mody na awangardę i "czarną dramaturgię". "Parawany" to niezwykły dramat (99 postaci! - w spektaklu polskim jest ich niewiele mniej, trwa ponad 3 godziny). Sfera problemów filozoficznych związana przez autora z emocjami, jakie budził we Francji fakt odzyskania przez Algierię niepodległości, była tak obrazoburcza dla paryskiej publiczności, że podczas pierwszego spektaklu "Parawanów" w Odeon-Theatre de France doszło do manifestacji. Tu i teraz jest to przede wszystkim wysoko profesjonalna inscenizacja autora, w którego sztukach "znaleźć można, jeśli nie ideę naczelną, to spełnienie poetyckich intuicji Artanda, teoretyka "teatru okrucieństwa" (Jan Błoński). Obraz ludzkości jako splotu świata ceremoniału i chaosu, stałej ucieczki od formy, negacji wszystkich uczłowieczających homo sapiens wartości. Zwraca uwagę wielka dyscyplina artys