EN

28.06.1987 Wersja do druku

"Tak zwana ludzkość w obłędzie"

Jerzy Grzegorzewski: "Tak zwana ludzkość w obłędzie" (według Stanisława Ignacego Witkiewicza). Reżyseria: Jerzy Grzegorzewski, scenografia: Barbara Hanicka, muzyka: Arthur Honegger, Gustav Mahler, Stanisław Radwan. Centrum Sztuki "Studio" w Warszawie, prapremiera 20 marca 1987 roku.

Centrum Sztuki "Studio", noszące imię Stanisława Ignacego Witkiewicza, ma w pewnym sensie obowiązek sięgania do twórczości swego patrona. Inne teatry z okazji setnej rocznicy urodzin Witkacego wystawiały w 1985 roku gromadnie jego sztuki. Teraz, gdy zgiełk jubileuszowy umilkł - startuje "Studio". Dyrektor artystyczny teatru, Jerzy Grzegorzewski, opracował scenariusz przedstawienia, w którym wykorzystał fragmenty kilkunastu utworów Stanisława Ignacego Witkiewicza, komponując je w spójną i logiczną całość. Skupił się na wątkach, które natrętnie powtarzają się w różnych utworach tego artysty. Katastrofizm, dziwność i absurd istnienia, degradacja jednostki zagrożonej postępującym procesem automatyzacji - a w tym rola artysty i rola sztuki, ostatniego azylu człowieczeństwa, jako niepowtarzalnego jednostkowego bytu. Przedstawienie nawiązuje do osobistych doświadczeń Witkiewicza. Znany jest jego autoportret wielokrotny w stroju carskiego oficera - p

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

Razem nr 26

Autor:

Bronisława Belusiak

Data:

28.06.1987

Realizacje repertuarowe