"Liryzm i plastyka pamięci szczególne mają zastosowanie w odniesieniu do terenów, w których poeta mieści akcję swych dramatów. [...] Znajomość też pewnych miejscowości, podobnie jak znajomość pewnych dzieł sztuki plastycznej, bywa czasami konieczna do zrozumienia utworów Wyspiańskiego. Tak pisał w 1918 roku Wacław Borowy w studium, które miało okazać się jednym z najważniejszych dla dziejów interpretacji "Nocy listopadowej". Krytyk scalał i nazywał rozmaicie wyrażane intuicje, które od początku towarzyszyły twórczości Wyspiańskiego. Precyzował to, z czym zmagali się przed nim liczni komentatorzy, kiedy usiłowali wskazać, na czym polega specyficzna, dziwna odrębność tych dzieł. Wypadnie jeszcze dopowiedzieć określenie Borowego - "liryzm i plastyka pamięci" leżą u podstaw wyobraźni pisarza, który przestrzeń, w jakiej się znalazł, ożywiał tworami własnej imaginacji, w dzieło sztuki zamieniał realia otaczającej go rzeczywistości, p