Najnowszą pozycją repertuarową Teatru Polskiego stanie się niebawem "Idiota" Dostojewskiego. Jest to jed­no z największych przedsięwzięć teat­ru szczecińskiego. Proza Dostojewskiego ma wartość ponadczasową. Porównać ją można ze znaczeniem dramatów Szekspira. "Zbrodnia i kara", "Biesy", "Bracia Karamazow", a także "Idiota", to przy powieści o losie człowieka w ogóle, nie tylko człowieka z czasów Dosto­jewskiego. Artysta pisał swoje dzieła nic sądząc zapewne, że staną się one tak bliskie ich odbiorcy w dwu­dziestym wieku. W teatrze i filmie wciąż wraca się do tych powieści, tworzy się nowe adaptacje. Dla wielu artystów ich własne interpretacje tych arcydzieł, to najpełniejszy sposób wypowiedze­nia się. W Polsce po raz pierwszy zrealizo­wano na scenie "Idiotę" w 1924 ro­ku. Ta prapremiera odbyła się w teatrze krakowskim, a reżyserem przedstawienia była Stanisława Wysocka. Powojenne polskie adaptacje dzieł Dostojewskiego to przede w