Teatr Dramatyczny w Warszawie: "POWRÓT ODYSA" Stanisława Wyspiańskiego. Reżyseria i scenografia: Krystian Lupa, muzyka: Jacek Ostaszewski. Premiera 27 II 1999.

W "Powrocie Odysa", jeśli nie dosłownie ostatnim, to przecież jednym z ostatnich utworów Wyspiańskiego, pesymizm poety jest zgęszczony do maksimum, dojmująco intensywny. To niewątpliwie najbardziej mroczny dramat tego autora. Mroczny nawet i za sprawą czasu akcji, która zaczyna się po zapadnięciu zmierzchu i obejmuje najbliższy wieczór i noc. Jakby postacie czaiły się w ciemności ukrywając twarz. ("Nie pal ognia" - rozkazuje Odys Pastuchowi.) Dominująca ciemność wyznacza tu horyzont metafizyczny, wyraziście określa los człowieka skazanego na zło, szamoczącego się w nienaruszalnych kleszczach przeznaczenia, wędrującego przez życie pośród krzywd i zbrodni, bo każde działanie łączy się z krzywdą wyrządzoną drugiemu człowiekowi. Ciemny rytuał zła - podobne określenia powracają w przedrukowanych w programie zapiskach z dziennika reżysera spektaklu w Teatrze Dramatycznym. "Ludzie: to są świnie" - z agresywną pewnością siebie powie od razu w