XI Warszawskie Spotkania Teatralne mamy już za sobą. Po dwu już przez nas omówionych przedstawieniach "Cyganerii warszawskiej" Nowaczyńskiego i "Białym małżeństwie" Różewicza, pokazanych przez teatry z Gdańska i Wrocławia pasjonującym osiągnięciem okazała się "Szkoła błaznów" Ghelderodego, przywieziona przez Teatr Nowy z Poznania, w przekładzie Zbigniewa Stolarka, reżyserii Conrada Drzewieckiego i scenografii Krzysztofa Pankiewicza. Powierzenie inscenizacji twórczemu choreografowi dało bardzo ciekawy rezultat. Artyści ze zrozumieniem poddali się dyktatowi reżysera który zażądał od nich sprawności pantomimowej i skorzystali z bujnych malarsko kostiumów masek i charakteryzacji. Tadeusz Drzewiecki w roli pedla Onastyka łączył ekspresję aktorską z tanecznością. Janusz Michałowski w roli mistrza Szaleja potrafił niesamowitość związać z dramatyzmem. Cały zespół zasługuje na pełne uznanie w tym wzrokowo i muzycznie bardzo konsekwentnym wid