Patrzyłem na "La Boheme" i przecierałem oczy ze zdumienia. To chyba niemożliwe, żeby Jerzy {#os#1241}Grzegorzewski{/#} stracił wiarę w te­atr - myślałem, zaciskając ręce na poręczach. Ku mojej rozpaczy dyrektor Teatru Studio zanurzył się w przeszłość i wrócił z wnio­skiem porażającym: Wyspiań­skiego w dzisiejszym teatrze można tylko parodiować. Bohaterami spektaklu, któremu tytuł dała opera Pucciniego, są inteligenci z "Wesela", wciągnięci na teatralną próbę z "Wyzwolenia". Do kawiarni, gdzie rzecz cała się odbywa, weselnicy wtaczają się w zbitej tanecznej kupie, powtarza­jąc pod nosem "jacy tacy, jacy ta­cy", zupełnie tak, jak to robili w "Weselu", które Grzegorzewski wystawił w 1977 roku w Starym Teatrze. Następne motywy z "We­sela" będą także dosłownymi cyta­tami z tamtej głośnej inscenizacji. Ale postaci, które pojawiają się przy kawiarnianych stolikach, ustawionych między sceną i okrojoną widownią, to ledwie cienie boh