Jerzy Żurek, którego sztukę wystawił Teatr Ateneum w reżyserii Janusza Warmińskiego, dekoracjach Sławomira Dobosza i kostiumach Ireny Biegańskiej, starał się spojrzeć na temat szekspirowski z drugiej strony. Szekspir opisuje co się dzieje w Danii, gdy się popsuły sprawy tego królestwa i zmierza ku katastrofie, której owocem będzie przejęcie władzy przez wodza Norwegów - Fortynbrasa. Żurek przedstawia tę sprawę od strony norweskiej. Ponieważ fabuła "Hamleta" ma niewiele wspólnego z prawdą historyczną, Żurek czuje się usprawiedliwiony w odstąpieniu od weryfikacji historycznej i pozostaje w sferze czystych domysłów, co się w tym czasie mogło dziać w Norwegii. Dzięki temu, uwolniony od pedantyzmu, pozostaje w sferze uzupełniającej legendę. Takie podejście pozwala na przenośnię uogólniającą w ogóle rozgrywki wojenne i pałacowe. Żurek usiłuje przedstawić szekspirowską intrygę i mit z innej strony, nie z Elsynoru, lecz widzianą z obozu Fo