WIELKI dramat romantyczny, jeden z najtrudniejszych dla inscenizatora, pełen ważkich dla każdego historycznego okresu treści, bo­gaty w refleksję, polityczny "dramat epoki". Jednocześnie pełen ironu pamflet na tak dobrze znane, zawsze ta­kie same narodowe wady i przywary. Są tu akcenty walki, jaką toczył sam ze sobą poeta, jaką toczy każdy z nas z własnym zwątpieniem i bezsiłą, rozterkami i brakiem decyzji. Wiele rozpraw poświęcane analizie wieloplanowości, wielopłaszczyznowości "Kordiana". Obok akcentów "spowie­dzi dziecięcia wieku" wskazywano na "polemikę z mesjanizmem Mickiewi­cza i programem poetyckiego wieszczbiarstwa" na "sąd nad przywódcami i sprawcami jego "klęsk", połączony z pamfletem wymierzonym przeciw wszystkim osobom dramatu. "Dramat epoki", "tragedia pokolenia", "krytyka romantycznej postawy wobec życia" - oto dalsze z niezliczonej ilości toczonych z "Kordianem" określeń. Do historii naszego narodo­wego teatru - od krakowskiej pr