14 lutego 1931 -Jubileusz trzydziestopięciolecia pracy scenicznej Antoniego {#os#15652}Fertnera{/#} i stwierdzona przy tej okazji wielka sympatia, jaką artysta ten cieszy się u publiczności, dają asumpt do zastanowienia się, co bywa jej źródłem. Sądzę, że należy go szukać w tych samych przyczynach, które wywołują powodzenie sztuk teatralnych. Podobnie jak i tam, również i tutaj o uznaniu rozstrzyga zaspokojenie potrzeb i pragnień publiczności. Artysta, który rodzajem swego talentu i jego specyficznymi właściwościami zdoła potrzebom tym i pragnieniom odpowiedzieć, może być spokojny. Fertner w ciągu swej kariery scenicznej w niezliczonych kreacjach, które stworzył, dwie przede wszystkim dawał publiczności rzeczy takie, których zawsze ona w teatrze szuka: radość życia i dobroć. Już to samo wystarczyło, aby dać mu niezwykłą popularność i prawdziwą sympatię. (...) Mam jednak wrażenie, że talent Fertnera niesłusznie zamknięto w ramach kroto