Dramaturgia rosyjska ma co najmniej kilkunastu wybitnych reprezentantów, wśród których Aleksander Ostrowski zajmuje poczesne miejsce. Jednym tchem można byłoby wymienić i Gogola, i Czechowa, i Gribojedowa, i Ostrowskiego właśnie. Szczególny sposób podejścia do tematu, zupełnie odmienny niż proponuje to literatura zachodnia, wyposażył utwory tych autorów w nieprzemijające zalety. Dzięki nim właśnie i sztuki, i autorzy nie odeszli w zapomnienie. Najwyższej próby dorobek dramaturgii rosyjskiej zadomowił się na stałe w światowym repertuarze teatralnym. I co ciekawe, twórcy współcześni, dramaturdzy radzieccy po kilku dziesięcioleciach istnienia socjalistycznej państwowości, nawiązali do tego właśnie niekwestionowanego dorobku. Mam tu przede wszystkim na myśli wielkiej urody twórczość dramaturgiczną Aleksandra Wampiłowa, niestety, przedwcześnie zmarłego, a okrzykniętego już współczesnym Czechowem twórcy. Ale nie tylko Wampiłowa, bo także S