EN

20.03.1991 Wersja do druku

W lustrze sceny. Łódź Charona

Mitologia grecka... Jak bardzo jesteśmy w nią zanurzeni. Jak często do niej wracamy prostymi i krętymi ścieżkami. W doświadczeniach tamtych czasów szukamy praźródeł naszych niepokojów egzystencjalnych, znajdujemy odbicie współczesnych zagrożeń, mimo wieków, które minęły, pokoleń, które odeszły, odmienionych warunków. Jedną z postaci pobudzających wyobraźnię jest Kasandra, córka króla Troi Priama i Hekuby. Obdarzona przez Apollina niezwykłym darem jasnowidzenia, wieszczyła przyszłość. Jej przepowiednie nie znajdowały jednak posłuchu, a mogły zapobiec przewidywanemu rozwojowi sytuacji, odwrócić bieg wypadków. Jej rodacy nie chcieli wierzyć w nadchodzące niebezpieczeństwo. Kasandrę posądzali o to, że to właśnie ona, jej wyobrażenia przywołują nieszczęście. Marny bywa los proroków, którzy przeczuwają, odgadują więcej niż inni. Przejmująco to wyraziła poetka Wisława Szymborska w swoim "Monologu dla Kasandry", który tak się z

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

W lustrze sceny. Łódź Charona

Źródło:

Materiał nadesłany

Kobieta i Życie

Autor:

Barbara Henkel

Data:

20.03.1991

Realizacje repertuarowe