Wszystkie swoje dramaty poświęcił Ostrowski mieszczaństwu, z pasją i wnikliwością opisując ów, tak dobrze mu znany, rosyjski świat kupiecki XIX wieku, świat obawiający się wszelkiego ruchu i powietrza, rządzący się szczególnymi prawami i szczególną moralnością. Opisywał owo "carstwo ciemnoty", w którym tylko cud, szczęśliwy traf ocalał wrażliwsze natury od samobójstwa lub kryminału. I byłby ów świat widziadeł, powołany do życia na kartach tylu dramatów, od dawna już zasypany gruzami - pozostał li tylko czcigodnym zabytkiem literatury, gdyby nie fakt, który wciąż przysparza, nie tylko zresztą Ostrowskiemu, lecz całej wielkiej literaturze rosyjskiej, tak wielu wielbicieli, przyczyniając się dziś do jej renesansu na całym świecie. To oczywiście jej walory psychologiczne, które przetrwały próbę epok, mód i stylów; to owa delikatna tkanka ludzkich losów i przeżyć, która sprawia, że i dziś mogą się one wydać nam zajmujące i god