Tajemnica "Hamleta" jest najpierw mrokiem nocy, niepewnością i niepo­kojem, zagadką niezwykłych wyda­rzeń, które dzieją się na murach zamku w Elsynorze. Tylko Hamlet może odsłonić tę tajemnicę - taka konstatacja kończy pierwszą scenę dramatu. W drugiej scenie akcja prze­nosi się z obrzeży zamku do jego centrum. Tam, w blasku dnia odbywa się uroczysta, dworska ceremonia. Obec­ność Hamleta zakłóca jej równy, dostojny rytm. Wraz z pierwszą jego kwestią powraca znana z pierwszej sceny dramatu tonacja i z nią nadzieja, na odkrycie tajemnicy. Andrzej {#os#2589}Wajda{/#} nie inscenizuje pier­wszej sceny dramatu. Ustawia jednak początek przedstawienia w myśl tej samej kompozycji dramaturgicznej. Tak przygotowuje wejście Hamleta, by wiązały się z nim szczególne oczeki­wania widzów. Wpuszcza publiczność za kulisy teatru. Najzupełniej dosłow­nie. Pozwala widzom wejść do teatru specjalnym, zastrzeżonym dla aktorów wejściem, przejść przez scenę