EN

27.04.1992 Wersja do druku

WYZWOLENIE Stanisława Wyspiańskiego

Sensacją stała się ta premiera w Starym Teatrze w Krakowie (1974), na której po raz pierwszy od wielu lat padał ze sceny prawie cały tekst Wyspiańskiego. Przedstawienie obsadzone w sugerowanej przez autora scenografii - Teatru im. Słowackiego i Wawelu, przyodziane w kostiumy z epoki, było historią samotnego buntu przeciwko kłamstwom i blichtrowi sztuki, przeciwko politycznym społecznym pułapkom - pokusom rzeczywistości.

"MASKOM" PO RAZ PIERWSZY ZERWANE ZOSTAŁY MASKI, a poszukujący, błądzący, nie zdolny do kompromisu ze światem Konrad z "Dziadów" odrodził się ogarnięty wizją czynu. Konrad Swinarski i jego prace sceniczne należą już do teatralnej legendy. Jego reżyserski geniusz stawiany jest obok Schillera, albo nawet nieco wyżej. W każdej publikacji poświęconej współczesnemu teatrowi polskiemu podkreśla się fakt, że w bardzo złożonej sytuacji politycznej i kulturowej przywrócił on polskiej scenie Krasińskiego, Mickiewicza, Wyspiańskiego i komedie Szekspira we wspaniałym kształcie. Ale co dziś, oprócz legendy, zostało z wielkich spektakli Swinarskiego? Zdjęcia, bardziej lub mniej trafne opinie w popremierowych recenzjach, coraz bardziej mgliste wspomnienia aktorów? Większość tych przedstawień nie ma nawet pełnej dokumentacji, a i tak wiadomo, że nawet najdokładniejsze opisy nie są w stanie oddać najważniejszego - atmosfery i emocji, jakie wywoływały na

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

WYZWOLENIE Stanisława Wyspiańskiego

Źródło:

Materiał nadesłany

Antena

Autor:

Dorota Buchwald

Data:

27.04.1992

Realizacje repertuarowe