Paweł Dangeł, autor "Uśmiechu wilka" wystawionego przez warszawski Teatr Nowy w Piwnicy Wandy Warskiej, z bogatego dorobku Bułhakowa wybrał wątek artysty walczącego o prawo do własnego widzenia świata, i zamknął go w groteskowy nawias porewolucyjnego teatrzyku "Variete". I trzeba przyznać, ze montaż fragmentów prozy Bułhakowa (m.in. z "Powieści teatralnej", "Szkarłatnej wyspy" i "Zmowy świętoszków"), daje obraz spójnej, artystycznie niezależnej opowieści o młodym idealiście oderwanym od rzeczywistości, chcącym wystawić swoją sztuką w teatrze. Jest to oczywiście uproszczenie, ponieważ w teatrzyku "Variete" Pawła Dangla obok samotnej walki artysty została zawarta bogata charakterystyka ludzi sztuki, przystosowujących się do nowych trendów politycznych w porewolucyjnej Rosji. Niezwykle interesującą postacią w "Uśmiechu wilka" jest dyrektor teatru (Józef Onyszkiewicz). Zewnętrznie przystosowujący się do warunków stworzonych przez sytuacją - w