Wielka Sala ratusza toruńskiego. Belkowany strop zdobiony polichromią. Na ścianach galeria por­tretów dawnych burmistrzów i rajców. Nad portretami tarcze herbowe toruń­skich patrycjuszy. Przez kilka wieków w Wielkiej Sali odbywały się uroczy­stości miejskie. Tutaj wybierano radą miejską i ławę sądową. Tutaj wybitni przedstawiciele miasta i ziem okolicz­nych składali przysięgi na wierność królowi. W tej sali każdy król, który po raz pierwszy do miasta Torunia przyjeżdżał, na specjalnym podwyższe­niu, pod baldachimem, spożywał pu­blicznie posiłek. W roku 1645 w Wiel­kiej Sali odbyło się Colloquium Charitativum, czyli synod generalny, zwoła­ny z inicjatywy ówcześnie panującego monarchy, Władysława IV, mający na celu pogodzenie wyznań: katolickiego, kalwińskiego, luterańskiego i braci cze­skich, Wielka Sala, zwana Mieszczańską, była świadkiem ogromnej potęgi i niezawisłości toruńskich mieszczan. Była również świadkiem wydarze