Sztuka Edmunda Morrisa "Drewniany talerz" jest dramatem obyczajowym podejmującym ważny dla społeczeństwa amerykańskiego - i chyba dla każdego współczesnego społeczeństwa - problem miejsca w życiu ludzi starych. Stary Lon, dziadek rodziny, zjada codziennie swoją owsiankę na drewnianym talerzu, gra w szachy z przyjacielem i opowiada historię walki w Alamo. Jest ona dla niego przedmiotem dumy narodowej i niemal osobistego sukcesu życiowego. Akcja sztuki zlokalizowana została właśnie w pobliżu Alamo, gdzie na wzgórzu o tej samej nazwie mieści się dom starców. Zasadniczy problem - czy uciążliwego starca, wymagającego stałej opieki, oddać wbrew jego woli do domu starców, czy też - czyniąc ofiarę z życia rodzinnego, kontynuować obowiązki - zostaje rozstrzygnięty na korzyść szczęścia starego człowieka. Opuszczający rodzinny dom starzec jest moralnym zwycięzcą. Jego synowie okazali się nieludzcy. Romantyczna postawa wnuczki, która chce odejść z