ALLARDYCE NICOLL W "Dziejach dramatu" wskazywał, że misterium jako gatunek dramatyczny ukształtowało się poprzez obudowywanie motywu zmartwychwstania zdarzeniami mniej lub bardziej związanymi z fabułą powstania Chrystusa z grobu. Nicoll przypomina, że już w stadium pramisteryjnyrn grający scenkę przy grobie "aktorzy" uzyskiwali wskazówki reżyserskie: anioł winien "podejść do grobowca nie zwracając niczyjej uwagi i siedzieć tu cicho z palmą w ręce", trzy Marie miały przejść przez nawę, "stąpając delikatnie, jakby czegoś szukały", podejść "do grobu jak ludzie zbłąkali, lamentować". Inaczej: od zarania swego istnienia, zanim ta fabułka zaczęła obrastać scenkami stanowiącymi tabularny kontekst, zaczęła obrastać didaskaliami. Wraz z rozrastaniem się fabuły, nawet wraz z rozrastaniem się didaskaliów - rozrastała się przestrzeń do gry misterium. Prócz grobu potrzebna była apteka, w której Marie nabyły olejki, z czasem miasto w tle, z któ