- O CZYM będzie ten spektakl? A. Wirth - Zacytuję najpierw autora: "Sztuka KASPAR nie mówi jaka JEST PRAWDA, ani JAKA BYŁA PRAWDA w osobie Kaspara Hausera. Pokazuje natomiast co można - i to przy pomocy mowy! - zrobić z każdym człowiekiem". "Wgadywacze" podsuwają Kasparowi różne propozycje, wskazówki, uwagi komendy, które wychowują i kształtują przez swa natrętna obecność. Ale mowa, której dzięki nim uczy się Kaspar nie jest żadnym kluczem Nie da się nim otworzyć i poznać ani siebie ani świata, Handke obnaża idiotyzm czczej gadaniny, której używanie nic nie mówi, nic nie znaczy do niczego nie prowadzi. - Co Pana, jako reżysera szczególnie zaciekawiło w tej sztuce? A.W. - Zafrapował mnie fakt, że u Handkego wychowanie odbywa się "przez ucho". Od pewnego czasu zajmuje mnie "muzyczność" teatru; chodzi mi o użycie aktora, jego głosu jako instrumentu, o słyszenie i rozumienie utworu dramatycznego jako swoistej partytury, czyli czegoś, co ma publ