28 czerwiec 1969 we wrocławskim Teatrze Współczesnym odbyła się prapremiera sztuki Tadeusza Różewicza "{#re#10201}Stara kobieta wysiaduje{/#}" w inscenizacji Jerzego {#os#1115}Jarockiego{/#}, scenografii Wojciecha {#os#14725}Krakowskiego{/#}. Stara Kobieta została zmultyplikowana taśmowo: w identycznym kostiumie albo raczej tłumoku pstrokatej garderoby grają tę rolę po kolei trzy aktorki. I są to Ina {#os#3884}Nowicz{/#}, Maria {#os#11792}Zbyszewska{/#}, Maja {#os#582}Komorowska{/#}. Kreacja zbiorcza rozłożona na elementy - wymienne części Po każdym wyjściu starej Kobiety słychać odgłosy jakbyzsypywanych metalowych pojemników ze śmieciami. Powiedzmy sobie prawdę i od roku znana z lektury "Stara Kobieta" nie miała opinii arcydzieła Nie umieliśmy jej odczytać, nie umieliśmy jej zobaczyć teatralnie Jarocki dowiódł niezbicie, że mamy do czynienia z jednym z najważniejszych najwybitniejszych dramatów jakie napisano po wojnie, nie tylko u nas. (J. Kelera)