7 lutego 1995 odbyła się w Królewskim Dramatycznym Teatrze (Kungliga Dramatiska Teatern) w Sztokholmie premiera "Mizantropa" Moliera w reżyserii Ingmara Bergmana. Autorem scenografii był Charles Koroly, choreografii Donya Feuer. Teatr uznawany w Szwecji za Teatr Narodowy był jedynym w którym można było oglądać przedstawienia Bergmana (m.in. "Zimową opowieść" Szekspira, "Czas i pokój" Botho Straussa). Niektórzy mówili o Królewskim Teatrze - teatr Bergmana. W "Mizantropie" Bergman odszedł od Molierowskiej tradycji. W jego przedstawieniu Celimena - Lena Endre - jest kobietą dojrzałą, a Alcest - Thorsten Flinck - to zbuntowany młody człowiek szukający ideału. W Bergmanowskim przedstawieniu klęskę ponosi tak Alcest jak Celimena. Spektakl pokazuje, że "oboje nie potrafili spojrzeć z dystansem na swoje słabości, co bezwzględnie wykorzystał "świat". Bergman wyraźnie opisuje charaktery, po to tylko, aby spotęgować pustkę i głupotę. Ten świat przy ca�
Źródło:
Materiał nadesłany
Piotr Duda, "Bergmanowska mizantropia", "Teatr" 1995 nr 12
Data:
07.02.1995