27 września 1935 odbyła się w Teatrze Wielkim we Lwowie premiera "Wyzwolenia" Stanisława Wyspiańskiego w inscenizacji Wilama {#os#15588}Horzycy{/#}, reżyserii Konstantego {#os#39995}Tatarkiewicza{/#}. Dramat "potraktowano jako wsparty działaniami aktorów wielki monolog liryczno-muzyczny". Kulminacją przedstawienia był akt drugi. Maski miały walor symboliczny, były w ciągłym ruchu, wyłaniały się z rozmaitych stron sceny, natomiast słup światła wypunktowywał i eksponował tylko sylwetkę Białoszczyńskiego - Konrada" (Zbigniew Osiński). Z założeniami inscenizatora współgrała scenografia Władysława {#os#15267}Daszewskiego{/#}: "architektura bloków przestrzennych, formy jej żądają światła i wraz z religijnymi emblematami wytwarzają nastrój. Jest to architektura sceniczna jej celem jest tylko ekspresja, nie iluzja" (Mieczysław Sterling).