EN

19.07.1947 Wersja do druku

Dobro i piękno zwycięża.

"Burza" Szekspira, ostatnia sztuka jego twórczego życia, ostatni akord po napisaniu trzydziestu z górą wielkich utworów dramatycznych, odegraniu setek ról i inscenizowaniu setek przedstawień, jest tym utworem, który szekspirolodzy całego świata uważają za objaw pogodzenia się z przeciwnościami życia tego autora, targanego tak wieloma trudnymi do rozwiązania zagadnieniami. W postaci Prospera, którego los pozbawiwszy tronu i ojczyzny, wynagrodził siłą czarodziejską, widzą badacze postać samego Szekspira, Szekspira już starego, pogodzonego z losem, wyrozumiałego na słabostki ludzkie, a nawet na zbrodnie i podłości, przebaczającego winy i mającego urzekającą siłę, która każe nawet potworom Kalibanom dźwigać się do poziomu Człowieczeństwa. ,,Burza" to właściwie baśń czarodziejska, którą można by opowiadać przed snem dzieciom, rozpoczynając ją od słów: "Był sobie mądry i dobry książę Mediolanu, którego źli bracia pozbawili tronu i

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

"Burza" Szekspira wystawiona przez Państwowy Teatr Wojska Polskiego

Źródło:

Materiał nadesłany

Ekspress Wieczorny nr 204 (data dzienna nieustalona)

Autor:

Karolina Beylin

Data:

19.07.1947

Realizacje repertuarowe