Teatr "Ateneum" w Warszawie, Stanisław Ignacy Witkiewicz - "Sonata Belzebuba", czyli prawdziwe zdarzenie w Mordowarze" Reżyseria - Wanda Laskowska, scenografia - Zofia Pietrusińska, muzyka - Włodzimierz Kotoński, układ tańców Jagienka Zychówna.

W ogromnej puściznie Witkacego są pozycje wybitne i mniej udane, aktualne i dziś przez ważkość poruszanego problemu, albo płytsze, traktujące o sprawach niewątpliwie ciekawych, ale drugorzędnych. Do tych ostatnich należy z pewnością wystawiona ostatnio w teatrze "Ateneum" "Sonata Belzebuba, czyli prawdziwe zdarzenie w Mordowarze". Jest to rozpisany na głosy traktat o "sztuce czystej formy". Porusza wiec problem, stanowiący jądro dociekań filozoficznych autora, ale dziś mało już aktualny. Ale "Sonata" jest także kpiną z mentalności społeczeństwa pierwszej ćwierci dwudziestego wieku, groteską, która operuje ponadto efektami typowymi dla operetki. Wszystko to sprawia, że może ona bawić i dziś. Trzeba dodać, że bawi również dzięki pomysłowi reżysera - Wandy Laskowskiej, polegającemu na maksymalnie wiernym, bez komentarza wykonawców, odczytaniu tekstu i na szczęśliwej obsadzie poszczególnych ról. Pomysł obsadzenia roli staruszki przez aktorkę