W TEATRZE Ateneum - "Kram z piosenkami". Przez trzy go­dziny spektaklu przed oczami wi­dzów obrazki i scenki - pełne humoru, liryczne i sentymentalne, zadzierzyste i nastrojowe. Piosenki, tańce, scenki mimiczne. Korowód postaci, wachlarz wspomnień. Wszystko zrośnięte z obyczajem dawnym, dziś już przekazanym histori, choć należącym jeszcze do kręgu wspomnień naszych babek i naszych prababek. Z teki mistrza Leona Schillera wirtuoza teatru miłośnika ludowości, pilnego i czu­łego zbieracza piosenki powróciło na scenę widowisko barwne i pełne życia - "Kram z piosenkami". Widowisko, które w sposób har­monijny łączy odległe czasy z nie­kłamanym i prawdziwym na dziś urokiem młodości. Warszawa znała "Kram" jedynie z gościnnych występów Teatru Nowego z Łodzi i z - opowiadań. Znała poszczególne piosenki, frag­menty widowiska, nie mając oka­zji poznania całości, rozsmakowa­nia się w nim. Poznanie i rado­wanie się "Kramem" należy do wyj