Dekoracja w Wiśniowym sadzie jest ważną "osobą dramatu". Stosunek do sadu dzieli postacie Czechowa na pokolenia i warstwy społeczne. Wiśniowy sad staje się katalizatorem postaw i przynależności. Wskazując na różnice między ludźmi przykuwa i łączy wszystkich swoim staroświeckim czarem. Można też, oczywiście, wystawić Czechowa bez sadu i bez domu, z którym tyle się w sztuce wiąże sentymentalnych wspomnień i uczuć. Można zrezygnować z poezji i uroków pejzażu i z liryzmu ludzkich obyczajów i przeżyć. Można świat czechowskich postaci zobaczyć w świetle groteski, z zaprawionej cienką ironią komedii ludzkiej zrobić społeczną farsę, z pastelowego obrazu jaskrawą karykaturę. Czechow jest elastyczny jak Szekspir. Czechowów jest tylu, ile teatralnych epok i reżyserskich upodobań. Teresa Roszkowska zaprojektowała trzy dekoracje: pokój dziecinny, goły i biedny, jak w oficynie, z wyjątkowej brzydoty starą szafą i nowym krzesłem z "Ładu", na kt