Debiutując w roku 1958 "Policją", przez całe dziesięciolecie Mrożek był najczęściej grywanym autorem. Do 1968 roku odbyło się dziewięćdziesiąt kilka premier jego sztuk w teatrach stołecznych i prowincjonalnych, wszystkie łącznie z jednoaktówkami "robiły kasę" i nieustająco cieszyły krytyków. Potem na pięć lat sztuki Mrożka zniknęły ze scen, z półek księgarskich, a nazwisko autora "Indyka" i "Tanga" - z łamów prasy, wydawnictw, z pamięci tak entuzjazmujących się nim do niedawna krytyków. Etap trzeci - to cichy powrót. Najpierw "Tango" pojawiło się na scenach terenowych, następnie Warszawa i Kraków obejrzały "Szczęśliwe wydarzenie" i "Rzeźnię", pewien rozgłos zyskały premiery "Garbusa" - łódzka Dejmka i krakowska Jarockiego i wreszcie wcześniejszy "Krawiec" po dawnemu robił kasę teatrom. Mrożek jakby odzyskał swoją pozycję z pierwszego dziesięciolecia przede wszystkim "Emigrantami". Kilka wystawień tego przejmującego dramatu o