Za stołem zawalonym papiera­mi, rozparty na kanapie {#os#794}Nowicki{/#}-Rogożyn rozcina nożem książ­kę. Nagle w głębi otwierają się bezszelestnie drzwi. Puste. Do­piero za chwilę zjawia się w nich {#os#1093}Radziwiłowicz{/#}-Myszkin. Przestraszony, zaskoczony go­spodarz z osłupieniem wpatruje się w niespodziewanego gościa. Długa cisza, błysk rzuconego na stół noża. W powieści Dostojewskiego Rogożyn sam otwiera drzwi księ­ciu. Ten niemy wstęp potrzebny był Andrzejowi {#os#2589}Wajdzie{/#} jako wprowadzenie. Trwa "otwarta próba" - nie­codzienne widowisko, jakie kra­kowski Stary Teatr zaproponował widzom u progu 1977 roku. Cykl owych prób o ustalonych z góry terminach tworzy całość, na któ­rą widzowie nabywali abonamen­towe karty. Widzów jest dokład­nie setka (próby odbywają się w tzw. Małej Sali, od lat nie­czynnej i zamienionej na skład teatralnych dekoracji); tylko część zapraszanych przez reżyse­ra lub Teatr gości