Na otwarcie nowego sezonu Zygmunt {#os#871}Hübner{/#} zaproponował koncert w teatrze. Tytuł okre­ślił bohatera wieczoru, nikt jed­nak nie wiedział, co będzie "w środku" - wszak teatr jest i do oglądania. Nie było jednak żad­nej nałożonej na tekst muzycz­ny fabuły ani bohaterów, ani ukrytych głęboko zamysłów, by oto poeksperymentować z tea­trem bez akcji. Słuchaliśmy po prostu akto­rów wykonujących mozaikę uło­żonych w dwa nastroje fragmen­tów z rozmaitych przedstawień, do których muzykę skomponował Stanisław {#os#969}Radwan{/#}. W krajach o bogatej kulturze muzycznej ist­nieje zwyczaj honorowania wy­bitnych kompozytorów lub wy­konawców specjalnie napisany­mi dziełami, u nas jednak przed­sięwzięcie Hübnera stało się zda­rzeniem wyjątkowym. Co cie­kawsze zaś, nie przerodziło się ono w jeszcze jedno wyłącznie środowiskowe homagium. W spo­sób niemal roboczy poznawaliś­my rozmaitość światów dźwięko­wych, w których p