Sztuki Pintera zdecydowanie wyprzedziły swój czas. Wymagają inteligentnego inscenizatora, który z wielości tropów interpretacyjnych wyłuska najwłaściwsze - pisze Janusz R. Kowalczyk w Rzeczpospolitej.

Laureat literackiej Nagrody Nobla Harold Pinter w 2005 r. zmarł 24 grudnia. Od wielu lat walczył z rakiem gardła. Zasłynął jako dramaturg, ale był też poetą, prozaikiem, wziętym scenarzystą filmowym, reżyserem i aktorem. Działał w Pen Clubie Zaczynał pisać sztuki na przełomie lat 50. i 60. minionego wieku z angielskimi młodymi gniewnymi: Osbornem, Ardenem czy Weskerem, choć uważano go bardziej za spadkobiercę Kafki, Becketta, Ionesco. Został obwołany przedstawicielem teatru absurdu i twórcą komedii zagrożenia (comedy of menace) obnażającej pozorność komunikacji między ludźmi - mówiących nie "do" siebie, lecz "obok" siebie. Pokazywał też bezradność człowieka względem świata zewnętrznego i własnej podświadomości. Dziecko krawca Pinter urodził się 10 października 1930 r. w Londynie w rodzinie żydowskiego krawca. Dziadek po mieczu i obie babki pochodzili z Polski, dziadek po kądzieli - z Odessy. Na 14. urodziny Harold dos