Telewizyjny Teatr Poniedziałkowy zaskoczył nas 8 czerwca przedstawie­niem zachodnioniemieckiego autora Botha {#au#1028}Straussa{/#} "Trylogia ponownych spotkań" w reżyserii Zygmunta {#os#871}Hüb­nera{/#} i w przekładzie Michała {#os#16193}Misiornego{/#}. Mówię tu o zaskoczeniu, ponie­waż od spektaklu tego powiało świe­żością zarówno samej formuły tego dra­matu jak i jego teatralno-telewizyjnej realizacji. Teatr telewizyjny, przed jakimś cza­sem reprezentacyjna wizytówka pro­gramu telewizyjnego w ogóle, wydaje się być zmęczony. Niby wszystko tu jest na miejscu, jak dawniej, oglądamy cza­sem całkiem niezłe sztuki w dobrej realizacji, ale przecież trudno dziś po­wiedzieć, aby godzina 20.30 w ponie­działek była godziną teatru dla milio­nów odbiorców programu telewizyjnego, by ten teatr trzeba było oglądać pod groźbą utraty kontaktu z czymś waż­nym, co przynajmniej nazajutrz stanie się tematem towarzyskiej choćby roz­mowy. Myślę, �