13 maja 1960 odbyła się w Teatrze Wybrzeże polska prapremiera "{#re#8307}Nosorożca{/#}" Ionesco w przekładzie Adama Tarna i w reżyserii Zygmunta {#os#871}Hübnera{/#}. Światowa prapremiera odbyła się w tym samym roku w Odéon-Théâtre de France, zrealizowana przez zespół Madeleine Renard - Jean Louis Barrault. Sztukę grały najwybitniejsze teatry i najwybitniejsi aktorzy całego świata. "Nosorożec" należy do nowego okresu twórczości Ionesco. Był to okres "mniej absurdalny, mniej komiczny, bardziej obciążony treściami filozoficznymi i moralnymi", była to twórczość pisarza przerażonego złem, śmiercią, mrocznością świata. Toteż postać podejmująca się obrony godności ludzkiej - Béranger jest zarazem poetycki i wzruszający (zagrał go sam Hübner). Przedstawienie stawiało jasno diagnozę zjawiska społecznego i historycznego, pokazywało pełną grozy przypowieść o gromadnej przemianie ludzi w nosorożce. Czytało się ją jako rzecz o brunatne