Teatr "Wybrzeże" w Gdańsku wystawił "Makbeta". Ta premiera szekspirowska dawno już powinna była się odbyć. "Makbet" długo nie gościł na polskiej scenie, może zbyt długo. Myślał o nim uporczywie Stefan {#os#15688}Jaracz{/#} tuż przed wojną, myślał - jak dowiadujemy się z relacji Zofii Siwickiej - przez całą woj­nę i okupację, mówił o nim na krótko przed śmiercią w Otwocku, w 1945 r. Dziwne, że żaden z teatrów nie pokusił się o zaprezen­towanie "Makbeta" w czasie Festiwalu Szekspi­rowskiego (1947). Później także nikt Szekspi­ra nie zakazywał, a jednak okazało się, że nasz teatr istotnie "nie nadążał" - jak gło­siło obiegowe urzędowo-krytyczne określenie, powtarzane po wielekroć w "postulatywnych" enuncjacjach. Może zresztą akurat z tą szekspirowską tragedią byłyby po r. 1949 pewne kłopoty. To nawet ciekawe jako zjawisko historyczno-literackie i jako oczywisty dowód zmien­ności świata: geneza "Makbeta" (stwierdzają to zgodn