EN

17.01.1992 Wersja do druku

"Ślub" Jerzego Jarockiego

Goszczący na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych "Ślub" Witolda Gombrowicza ze Stare­go Teatru w Krakowie jest piątą (nie licząc warsztatowych przed­stawień ze studentami PWST) re­alizacją tego dramatu w bio­grafii artystycznej Jerzego {#os#1115}Jarockiego{/#}. Uporczywe powracanie do tego tekstu świadczyć może o tajemniczości i nieograniczo­nym bogactwie treści, tkwiącym w dramacie (którego ideę autor sam wyłożył we wstępie, dając przy tym wskazówki dla reżyse­rów), Czytając uwagi Gombro­wicza po obejrzeniu przedstawie­nia mam dziwne poczucie zbież­ności idei wyrażonej w teorii z jej praktyczną realizacją. Może inscenizacja Jarockiego jest przy­kładem "idealnego zrealizowania" dramatu? W "Ślubie" tkwi bardzo róż­norodny potencjał interpretacyj­ny. Można odczytać ten dramat jako historię narodzin władzy tyrana, potraktować tekst jako powód mówienia o historii XX wieku. Jeszcze, niedawno w Polsce, nawet bez celowych zabie­gów r

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

"Ślub" Jerzego Jarockiego

Źródło:

Materiał nadesłany

Nowy Świat

Autor:

Iga Niedziejko

Data:

17.01.1992

Realizacje repertuarowe