W Teatrze Dramatycz­nym JERZY {#os#1115}JAROCKI{/#} wy­stawił "Rzeźnię" SŁAWO­MIRA MROŻKA. Jeszcze przed premierą kursowały po Warszawie wieści, że jest to spektakl znakomity. I rzeczywiście Jarocki słu­chowisko Mrożka ("Rzeź­nia" jest bowiem słucho­wiskiem radiowym, nie sztuką pisaną z myślą o scenie) steatralizował w sposób bezbłędny. Robocie teatralnej i reżysera, i ak­torów nic zarzucić nie można. Stopniowanie napięcia, rozkład akcentów, świetne sceny kameralne z GUSTA­WEM {#os#27}HOLOUBKIEM{/#} w roli Skrzypka i JANINĄ {#os#174}TRACZYKÓWNĄ{/#} - Fle­cistką; doskonała scena snu-marzenia, brawurowo rozegrana scena niszczenia instrumentów orkiestry podczas koncertu. Jest w tym przedstawieniu or­kiestra filharmoniczna, chór, balet, kawałek rzeźni z dwoma paniami rzeźniczkami jak z filmu Felliniego; bardzo dobre aktorstwo, dużo muzyki. Nagranie mu­zyki STANISŁAWA {#os#969}RADWANA{/#} jest tak zsynchro­nizowane z działaniami ak­tor