Kiedy w ubiegłym roku ("Teatr" Nr 9) omawiałem inscenizację poematu Bruno Jasieńskiego "Słowo o Jakubie Szeli" w Tea­trze Młodej Warszawy ("Estrada poetyc­ka"), nie sądziłem, że będę mógł pisać o prapremierze oryginalnej sztuki tego świetnego poety i autora popularnej u nas przed wojną jeszcze powieści "Palę Paryż". Istnienia "Balu manekinów" - bo o tej właśnie sztuce mowa - nikt chyba w Pol­sce do niedawna nie podejrzewał, choć, jak stwierdza Anatol Stern w czerwcowym numerze "Dialogu", był on publikowany w r. 1937 w czasopiśmie "Literatura mię­dzynarodowa", a nawet wystawiany w An­glii, Czechosłowacji i Japonii. Nie ma najmniejszego powodu wątpić w ścisłość informacji osobistego przyjacie­la Jasieńskiego i największego u nas znaw­cy jego twórczości, mimo rażącego "slip of pencil", jakim jest (zwłaszcza na ła­mach "Dialogu") poplątanie skompromito­wanego kolaboracją z hitlerowskimi oku­pantami komika V l a s t y Buriana z chlu­b�