BRUNO JASIEŃSKI, wybitny komunistyczny pisarz polski, długo wykreślony był z historii literatury. Przed wojną ze wzglądów zrozumiałych: w państwie, zwalczającym komunizm wszystkimi środkami, jakim by­ła Polska sanacyjna, nie było miejsca w literaturze dla pisarza o wyraźnym klasowym charakterze twórczości, który w dodatku zmuszony był uchodzić z ojczyzny. Trze­ba jednak przyznać, że nazwisko jego nigdy nie było obce młodzieży polskiej. Jeszcze w latach poprzedzają­cych drugą wojnę światową utwory Jasieńskiego wywie­rały duży wpływ na debiutującą młodzież literacką a z historii polskich ruchów nowatorskich, zwłaszcza z kart futuryzmu polskiego, nikt niej odważył się wykreślać na­zwiska Jasieńskiego. Po wojnie nad Jasieńskim zaciążył tragiczny los, który przyniósł mu śmierć w Związku Ra­dzieckim w wyniku prowokacyjnych oskarżeń. Wpraw­dzie zaraz po wojnie ukazało się w skromnym broszuro­wym wydaniu na nowo jego "Słowo o