Izaak Babel jest jednym z naj­bardziej niezwykłych pisarzy, jakich wydała literatura ro­syjska i radziecka - a także, bez wątpienia, jednym z najwybit­niejszych. Stosunkowo niewielki ilościowo dorobek Babla (dwa cykle opowiadań: "Konarmia" i "Opowiadania odeskie", sztuki teatralne "Zmierzch" i "Maria", kilka scenariuszy filmowych), jest niezwykle ważki. Ten pisarz, który był przede wszystkim piew­cą przedmieść rodzinnej Odessy, a zwłaszcza Mołdawanki z jej egzotyką, ruchliwością i trybem życia, rządzącym się specyficz­nymi i osobnymi prawami - po­trafił narzucić swoją wizję scep­tykom, zarazić entuzjazmem M. Gorkiego, w którym znalazł wnikliwego doradcę i obrońcę przed atakami marszałka Budion­nego, niezadowolonego z "Konarmii". Kiedy zabrakło obrońcy Babel został aresztowany i zmarł w syberyjskim miejscu zesłania w 1941 r. Jego pisarstwo, dyskry­minowane w okresie krytyki "rappowskiej", zdobyło sobie dziś ogromną poczytność i uznanie