Po sześciu blisko latach, które upłynęły od wydrukowania w "Dialogu", odbyła się w kra­kowskim Teatrze Starym prapre­miera dramatu Iredyńskiego "Żeg­naj, Judaszu", w reżyserii i sceno­grafii Konrada {#os#6236}Swinarskiego{/#}. Od razu można by zapytać, dlaczego właśnie tym dramatem zaintereso­wał się Konrad Swinarski, który bardzo dawno nie reżyserował żad­nej polskiej sztuki współczesnej. Spróbujmy odpowiedzieć najpierw na to pytanie. Postać Judasza-zdrajcy, motyw Judasza, rzec można archetyp Ju­dasza - dawno już stanowi je­den z najczęściej spotykanych te­matów literackich. Pisywano o Ju­daszu utwory kostiumowe i histo­ryczne, symboliczne i alegoryczne, uwspółcześnione i archaizowane. "Ju­dasz" Iredyńskiego dzieje się współ­cześnie, w nieokreślonym bliżej kraju, gdzie rządzi dyktator. Akcja sztuki rozgrywa się w sali gimna­stycznej, w której schroniło się dwóch członków antyrządowej kon­spiracyjnej organizacji, czekaj