Cricoteka dysponuje największą w Polsce i na świecie kolekcją dzieł Tadeusza Kantora. Niestety, zalegają one w magazynach. Muzeum Tadeusza Kantora w Krakowie było jednym z tematów konkursu X Międzynarodowego Biennale Architektury.

Powstały spektakularne wizje. Niektóre z nich zostały nagrodzone. Jak pokazuje jednak historia od projektowania do wykonania droga daleka. Stało się już tradycją krakowskiego biennale, że nagradzane projekty trafiają do szuflady. Tylko podczas V biennale dotyczącego zagospodarowania placu Wszystkich Świętych w Krakowie zakładano, że zwycięski projekt zostanie zrealizowany (nie udało się). W pozostałych biennale - jak wyjaśniają organizatorzy - chodziło o dyskusję na konkursowy temat, inspirację, poruszenie wyobraźni. Czy tak będzie również tym razem? Wydrążony monolit Cricoteka powstała w 1980 r. Stworzył ją Tadeusz Kantor jako Ośrodek Teatru Cricot 2. Kantor uważał, że powinna być połączeniem muzeum i instytutu naukowego, w którym kluczowa rola przypadałaby archiwum. Współpraca artysty przy tworzeniu podwalin ośrodka pozwoliła na zgromadzenie unikalnego w skali światowej zbioru kilkuset przedmiotów i obiektów ze spektakli Cricot 2